HİKMET ERDEMİR VE MEMLEKET ŞİİRLERİ

Her geçen gün yeni bir büyüğümüzle hasbihal ediyor ve tanışıyoruz. İşte bunlardan biri çok sevgili abimiz, eski ata dede komşumuz Sayın Hikmet ERDEMİR. Yıllar önce gurbete Samsun’a yerleşmiş. Samsun Belediyesi’nde yıllarca görev yapan daha sonra emekliye ayrılarak halen orada hayatını devam ettiren değerli hemşerimiz tabii ki gönlü hep Bayburt’ta kalmıştır. Onun için Bayburtlu olup da şair olmaz mı, hele de gurbet şairi Hikmet ERDEMİR’de bunlardan biri onu en iyi aşağıdaki şiirsel hayat hikâyesi daha güzel anlatıyor.

Hikmet ERDEMİR hocamla sosyal medyada herkesin bildiği gibi şair ve şiirler benim ilgi alanım olduğu için buradan tanıştık ama nihayetinde komşu çıktık. Kendisinin şiirlerini her zaman beğenerek takip ediyor okuyordum. Oysa sonradan yakın bir aile büyüğümüz olarak tanıdım rahmetli babası ve annesi Şingah caminin hemen yanında evleri vardı benim de ebem de olarak bilirim (Ebe Memnune) diye hep hafızamıza yazılmıştır. Rahmetli babası da ise uzun boylu paltosu ile cüsseli bir kişiliği vardı. Kardeşi emekli öğretmen Mustafa ERDEMİR kendisi gibi şair, folklor eğiticisi yine Uğur Erdemir de folklor olmak üzere ailece kültürel faaliyetleri yoğun ilgi duymaktadırlar.

Şiirlerinde özellikle Türklük, vatan, millet ve duygularında oluşan şiirler olmak üzere başta memleket şiirleri ağırlık kazanır. Diye bilirim ki Bayburt şiirlerini tüm ana temalarında işleyen şairlerimizden biridir.

Özellikle memleket hasrete, doğa güzelliği, örf ve adetlerini, yörenin kimliği anlatan en güzel şiirler Hikmet ERDEMİR’de bulmak mümkündür inşallah bunları bir kitap halinde çıkarmak başta çocuklarına büyük görev yüklüyorum.

O güzel duyumsu şiirlerinden her programda bir iki tane okuyorum, çünkü Bayburt’u ancak şiirlerin dilinden anlamakta daha sevkli olsa gerek, şiirlerle yolculuk seni orayı tanımaya daha çok ilgi duyar, buraları görmeye iter ve duygularınla birleşerek memlekete olan hasretine böyle ulaşırsın. Sadece adını sevmekle olmuyor onu yaşamak ve yaşatmakla olur. Onun adına yazılan şiirlerle eserlerle sahip çıkacaksın. Yüreğine sağlık Hikmet ERDEMİR.

Yıl dokuz yüz kırk iki soğuk bir kış gününde

Tiz bir çığlık duyulmuş Bayburt Agunsus köyünde

O ses benim sesimmiş güne merhaba diyen

Yoksul fakir bir evde tiril tiril titreyen

Höllüklere sararak ısıtmış beni anam

Yoksulluklar içinde geçmiş çocukluk dünyam

Kıtlık yılları imiş yokluk içinde dünya

O yıllarda doğmuşum kaderim bu ya

Ak sütüyle beslemiş büyütmüş anam beni

Her müşkülde yanımda siper etmiş kendini

Yıl kırk sekiz olunca medreseye verdiler

Çocuğumuz okusun gafız olsun dediler

Bir yılda hatim edip okuyarak Kuran-ı

İslam’ın nuru ile doldurdum ben dünyamı

Kır dokuzda köyüme ilkokul yapılınca

Okula kayıt olduk emsallerim topluca

Ardından ortaokul lise bittikten sonra

Tahsil hayatım tamam yeter dedim orada

Yıl altmış dört olunca Agustus on dördünde

Evime güneş doğdu sandım evlendiğimde

Aynı yıl asker olup kuşandım silahımı

Yirmi dört ay Hatay’da bekledim vatanımı

Üçbeş aylık asker iken oğlum Ahmet doğdu

Görmek kısmet olmadı dört ay dolmadan öldü

Vatan görevim bitip memlekete dönünce

Devlet memuru oldum Bayburt Maliyesinde

Altmış yedi yılında tattım mutluluğunu

Baba olup kucağa aldım Haluk oğlumu

Altmış dokuz yılında bırakıp memurluğu

Geldim Samsun’lu oldum nakli mekan eyleyip

Kısmet buymuş demek ki altmış dokuz yılında

Yeniden memur oldum Samsun Belediyede

Derken yıl yetmiş birde oldu üçüncü oğlum

Adına Hakan dedik sevindim mutlu oldum

Muhtelif müdürlükle geçti memur yıllarım

Vatana hizmet için var gücümü harcadım

Yirmi yedi yılda bu kurumda doldurdum

Emekliye ayrılıp memur emekli oldum

Ömrümde kaç yıl kaldı onu bilemiyorum

Ben Hikme’i dünyada sulh barışistiyorum

05.05.2014

Hikmet ERDEMİR

GAKKARLIK EDEK

Hele gelin birez gakkarlık edek

Bahsedek Bayburt tan gençliğimizden

Bu günü bırakıp eskiye gidek

Günler nasıl geçti ondan söz edek

Uzanıp ellili kırk lı yıllara

Kaleye çıkıp ta bakak Bayburt a

Saray bahçasında topun ardında

Koşan cılbağadan toptan söz edek

Çiriş Abdurrahman bir de Kuş Memmet

Galanın öğünde tutardı löbet

Top Sefaya gelse gol olur helbet

Attuğı hop sayıt goldan söz edek

Bir gün dersten çıkıp filme gidende

Salih zeki filmin orta yerinde

Ahanda Alibey gelir diyende

Nasılda gaçmıştuk ondan söz edek

Yazın Coruğun da yüzdüğümüzden

Şingahın düzünde gezdügümüzden

Birazda mehlede sevdügüm gızdan

Nasıl işmarlaştuk ondan söz edek

Şingahınan galardının dögüşi

Seçmek üçün Bayburt ta kim ergişi

Akşamüstü harbin sulha dönüşi

Nasıl idi biraz ondan söz edek

Aşukları düzüp cızgı üztüne

En böyük sakayı alıp eline

Vurdukça aşuği cızgı dışına

Nasıl çıkardurduk ondan söz edek

Kız taklası döner haray oynarduk

Kışın soyuklarda karda donarduk

Yılları çok uzun bitmez sanarduk

Ömür nasıl geçti ondan söz edek

Hikmet’inin gönlü hala bir çocuk

Seneler kuş gibi geçti ne yazık

Eller aya gitti bizler ne yaptık

Ömrü nasıl yedik ondan söz edek

HİKMET ERDEMİR

07.02.2013

*BAYBURT YEMEKLERİ

Ele görestimki yemeklerini

Bayburt a gidipte yemek istirem

Bülen bülir zaten onun dadını

Bülmeyen dostlara demek istirem

Kalacoş boranı hele zırıhta

Yesen de bir baksan onun dadına

Hele lor lu gugul gurban adına

Heç sevmiyen varmı bilmek istirem

Nede çok severdim gavut çorbayı

Bayılarak yerdim ben lor dolmayı

Hele kesme çorba ve kapuskayı

Her öğün sıfram da görmek istirem

Bayburt dönerinin başkaydı dadı

Onu bir kez yiyen her gün arardı

Hele anam bir de herse yapar dı

Gene yapan var mı sormak istirem

Açma kete alıp gala ya çıkıp

Musa nın parkında semaver yakıp

Sonrada surlardan Bayburt a bakıp

Ondan hasretliğim almak istirem

Evelik toplayıp saç örük yapıp

Kuruması için çatıya asıp

Kışın soyuklarda tanduru yakıp

Güveçte pişirip yemek istirem

Tel helvası var ya o tel helvası

Yiyenin hep onda galur hevesi

Yanında da varsa imir dolması

Gün boyu sıfra da kalmak istirem

Ya üç tabak ziron yahut lobiya

Kartolu közleyip goyup ortıya

Hikmet’i gün bugün ye doya, doya

Diyip tıka basa yemek istirem

22.02.2016

HİKMET ERDEMİR

*SULTAN OLSAM NE ÇIKAR

Anılar yaprak yaprak dökülürken önüme

Akşamın karanlığı çöküyor gözlerime

Zoraki bir tebessüm ilaç olmaz gönlüme

Bundan sonra her mevsim bahar olsa ne çıkar

Değilmi ki bu gönül kırk yerinden kırılmış

Bem beyaz olmuş saçlar omuzlara dökülmüş

Feri gitmiş dizlerin bel eğilmiş bükülmüş

Dünyanın en güzeli benim olsa ne çıkar

Gözlerim iyi görmez kulaklarım duymazsa

Ettiğim bir kelama değer veren olmazsa

Oğlum bile yerinde bana fikrim sormazsa

Dünya kadar bilgiyi ezber etsem ne çıkar

Haftalar aylar geçmiş geçlik kuş olmuş uçmuş

Dişler dökülmüş bir bir bel eğilmiş bükülmüş

Sabah ne yediğini akıl akşam unutmuş

Soframda yağ bal kaymak şeker olsa ne çıkar

Her şey vaktinde güzel zamanında değerli,

Geçti gençlik çağları o heyecan dönemi

Kalmadı artık şimdi hiç bir şeyin önemi

Bütün dünyayı bana bağışlasan ne çıkar

Yaman günde derdimi yoksa bir paylaşan ım

Her gün hüzünle geçip olmazsa hüsnü anım

Altı üstü üç günlük olan yalan dünyanın

Tamamı benim olsa o dünyadan ne çıkar

Dünyaya kazık atmak değil benim meramım

Geçecek elbet bir gün benimde devri anım

Hani oda olmaz ya desem ki ben sulatan ım

Mühür başkasındayken sultan olsam ne çıkar

Hikmetinin hayatta dürüstlüktür şiarı

Hiç bir zaman kimseye olmamıştır zararı

Yaşar iken ardından dudak büken dostları

Öldüğünde yaş döküp ağlasalar ne çıkar

Hikmet EDEMİR

TÜRKOĞLU TÜRKÜM

Ta Orta Asya’dan Ergenekon’dan

Akın akın gelen Oğuz Boy,un dan

Ülkem Anadolu yiğit yurdundan

Adıyla şanıyla Türkoğlu Türküm

Çağ açıp kapayan Fatih soyundan

Yüce Atatürk’ün aydın yolundan

Dinim İslam dini Kur’an nurundan

Saf asil kanımla Türkoğlu Türküm

Üç kıtada ayağımın izi var

Haktan yana erenimin sözü var

Söz vatansa hudutsuz bir gücüm var

Bileği bükülmez Türkoğlu Türküm

Ayyıldız’a sevdalıyım ezelden

Rengi kanım ay yıldızı göklerden

Dünya gelse indiremez gönderden

Gece gündüz nöbet tutan Türküm Türk

Hikmet’ iyem dinim İslam neslim Türk

Biz hep vatan sevgisiyle büyüdük

Tek Allah’a secde ettik eğildik

Namertlere eğilmeyen Türküm Türk

Hikmet ERDEMİR

12.01.2016

*BAYBURT GENÇLERİ

Her biri bir yiğit her biri bir kor

Bayburt umun babayiğit gençleri

İster düşmandan sor ister dosta sor

Hepsi de yiğit der Bayburt gençleri

Kartal bakışlıdır şahin pençeli

Ceylan kadar narin aslan yeleli

Tilkiden de kurnaz panter yürekli

Yerinde kuzudur Bayburt gençleri

Vatana hizmeti ibadet bilir

Daima doğrunun yanında yürür

Gerçek dost uğruna canını verir

Böyle vefalıdır Bayburt gençleri

Bar oynarken çeliktendir bükülmez

Başı hep dik gezer asla eğilmez

Yalan nedir hile nedir o bilmez

Doğruluk timsal Bayburt gençleri

Davulla zurnayla gider askere

Cephede göğsünden vurur leşkere

Ya Allah Bismillah derse bir kere

Dünyaya bedeldir Bayburt gençleri

Vatan onun için anadır yardır

Bayburt bu vatan da en güzel yerdir

Diyet gerekirse diyeti serdir

Saniye düşünmez Bayburt geçleri

Ateş kadar sıcak granitten sert

Verdiği her söze hem sadık hem mert

Muhannet insana eğlemez minnet

Kendine güvenir Bayburt gençleri

Sadıktır işine namusu bilir

Namusu uğrunda canını verir

Her türlü güçlüğün hakkından gelir

Zor iş nedir bilmez Bayburt gençleri

Hikmet’i yem ben Bayburt ta yetiştim

Ayrıldım Bayburt tan gurbete düştüm

Her kimle söyleştim kimle konuştum

Dediler yamandır Bayburt gençleri

HİKMET ERDEMİR

27.10.1999

BİR GURBET AKŞAMINDA

Şimdi uzaklardasın sen gurbet akşamında

Ben se burda yalınız burda kendi halimde

Seni düşünüyorum bir sen varsın aklımda

Bir de eski bir resmin duruyor tam karşımda

Ses vermiyor hiçbir şey sen bile öyle suskun

Gecenin geç vakti ve benim gözlerim yorgun

Resmine bakıp bakıp hayale dalıyorum

Ne çok sevdin gurbeti bırak ta gel diyorum

Ne gecede bir ses var nede eski resminde

Sadece bir hüzün var bana bakan gözlerde

O resme bakarken ben uykuya dalıyorum

Bu akşam yoksun yine ve sensiz uyuyorum

Ne kadar özlemişim sana hasret ki ruhum

Rüyamda Hikmet’i ye bir mektup yaz diyorum

Hikmet ERDEMİR